MOMMERIETE, GRAMSBERGEN
27 april 2024et is me gelukt hoor”, constateert Gert Kelder. En het moet gezegd, zijn Vrouwe van Gramsbergh smaakt inderdaad net als de legendarische Westvleteren 12 die hij voor ons heeft opengetrokken. Knap staaltje werk van de Mommeriete brouwerij.
MOMMERIETE BROUWERIJ
Rond twee uur arriveren we op het idyllische terrein van Gert en Carina Kelder. Gert heeft ons al vrij snel in de smiezen, en voordat we het doorhebben zitten we middenin de historie. De historie van het gebouw – dat hij van de grond af aan heeft opgebouwd – en de verhalen achter z’n bieren. Ondertussen zorgt Carina ervoor dat de gasten geen dorst hoeven te lijden. Men vermaakt zich dan ook prima hier in Gramsbergen. Binnenkort zelfs jamsessies op de brouwerij!
Het weer is verraderlijk vandaag, maar de Mommeriete bieren zijn inmiddels constant. Daar zit jaren werk in, opgebouwd uit kennis en ervaring. En het is pas af als Gert het perfect vindt. “Ik hoor wel eens: Die Tripel van jou blijft toch altijd goed! Dan denk ik, jongejonge, je moest eens weten…” Kwaliteit komt niet vanzelf, en naar de juiste balans moet je blijven zoeken. Gert weet als een ware chefkok welke ingredienten bij elkaar passen. En Carina keurt. Bewonderenswaardig hoe dit hardwerkende stel de boel runt.
BIER ZOALS HET HOORT
De brouwerij is gebouwd vanuit de oorsprong. Met de originele dakpannen, en naar voorbeeld van een oud kasteel dat hier ooit stond. En zijn bieren zijn gebrouwen zoals het hoort. Een pragmatisch man. “Neem bijvoorbeeld de Weizen uit Duitsland. Waarom denk je dat ze daar al eeuwenlang meer Weizen dan pils drinken? Het is gewoon goed, daar hoef je niks meer aan te doen.” Zoals veel brouwers dus vooral brouwen wat ze lekker vinden, brouwt Gert Kelder vanuit de traditie. “Om te weten hoe je tot een Westvleteren komt, zoek je de moutsoorten die toen voorhanden waren. Al die nieuwe ingredienten heb je dan helemaal niet nodig.”
Die ouderwetse insteek is tevens de reden dat Mommeriete niet meer te vinden is op bierfestivals als Borefts van Brouwerij de Molen. “Ik pas niet tussen die extreme bieren. Overdrijven met ingrediënten is makkelijk, maar ik vind het juist een uitdaging om de perfecte balans vast te houden.” Ook aan wedstrijden doet Gert niet meer mee. “Ik heb wel eens moeite met de criteria. Om kans te maken op de titel Gezelligste Terras, moesten we bijvoorbeeld een pinautomaat hebben. Nou, die hebben we dus niet. Maar kijk eens om je heen! Jureren is ook een vak. Wij luisteren liever naar onze gasten. Zij bepalen welke bitterbal we serveren, en wat de beste friet is.”
BOUWEN EN BROUWEN
In tegenstelling tot de Maallust brouwerij, waar Gert ook de bieren van heeft ontwikkeld, doet hij niets aan promotie. “Hoe goed ze het ook in de markt zetten, Mommeriete zie ik liever wat langzamer groeien.” De ambitie is dan ook niet zozeer meer afnemers, maar meer het verfraaien van de brouwerij zelf. “Voordat ik met pensioen ga, maak ik hier nog een grote binnenplaats en een bakkershuisje. Oh ja, en onze woonkamer moet ook nog in oude stijl herbouwd worden.” We wensen Carina veel sterkte. Gert blijft in ieder geval nog even enthousiast bouwen en brouwen.
